Lo-Fi – to skrót od low fidelity, co oznacza niską jakość lub niedoskonałość. W projektowaniu interfejsu użytkownika (UI) lo-fi odnosi się do projektów, które są szybkimi i niezbyt dokładnymi szkicami lub prototypami interfejsu. Są one często wykorzystywane w procesie projektowania jako narzędzie do szybkiego testowania pomysłów i koncepcji, zanim zostaną one rozwinięte w pełnoprawne prototypy lub gotowe produkty.
Lo-fi prototypy są często wykonywane w formie papierowych szkiców lub przy użyciu prostych narzędzi do prototypowania, takich jak Balsamiq lub InVision. Są one zazwyczaj mniej szczegółowe niż ich hi-fi (wysokiej jakości) odpowiedniki i skupiają się na głównych funkcjach i interakcjach, a nie na szczegółach wizualnych.
Lo-fi prototypy są przydatne w procesie projektowania, ponieważ pozwalają szybko i niedrogo testować koncepcje i sprawdzać, czy działają one tak, jak zamierzono. Pomagają również uniknąć poświęcenia zbyt dużo czasu i wysiłku na rozwijanie pomysłów, które okażą się nieudane.
