Design thinking to metoda twórczego rozwiązywania problemów, skoncentrowana na człowieku i jego potrzebach. Jej głównym celem jest tworzenie innowacyjnych rozwiązań, które są użyteczne, pożądane przez użytkowników i technicznie możliwe do wdrożenia. Metoda ta łączy empatię wobec użytkownika, analizę problemu oraz eksperymentowanie z możliwymi rozwiązaniami.
Choć samo pojęcie „design thinking” zyskało popularność stosunkowo niedawno, jego korzenie sięgają lat 60. i 70. XX wieku, kiedy zaczęto interesować się sposobem myślenia projektantów (ang. designers) jako źródłem innowacyjnych rozwiązań. Za jednego z pionierów uważa się Herberta A. Simona – amerykańskiego noblistę, który jako jeden z pierwszych opisał proces projektowy jako systemowe podejście do rozwiązywania problemów. Przełom nastąpił jednak dopiero w latach 90., gdy amerykańska firma IDEO, specjalizująca się w projektowaniu produktów i usług, sformalizowała proces design thinking i zaczęła stosować go szerzej w biznesie, edukacji i technologii.
Od tego czasu metoda stała się podstawą pracy wielu innowacyjnych firm i uczelni na całym świecie – w tym Stanford University, który stworzył tzw. d.school, czyli szkołę myślenia projektowego. Design thinking zaczęto traktować nie tylko jako podejście do tworzenia produktów, ale również jako sposób na budowanie kultury innowacji i rozwiązywanie złożonych problemów społecznych, technologicznych i organizacyjnych.
Głównym celem design thinking jest wypracowanie innowacyjnych i praktycznych rozwiązań, które będą odpowiadać potrzebom klientów. Design thinking opiera się na pięciu fazach:
Stosowanie design thinking w projektowaniu UX przynosi wiele korzyści dla projektantów i użytkowników. Poniżej przedstawiamy najważniejsze zalety.
Design thinking znajduje zastosowanie wszędzie tam, gdzie liczy się realna potrzeba użytkownika. Korzystają z niego zespoły projektowe pracujące nad nowymi aplikacjami, serwisami internetowymi czy usługami cyfrowymi. Metoda sprawdza się zarówno przy optymalizacji doświadczeń użytkowników w e-commerce, jak i przy tworzeniu narzędzi dla administracji publicznej czy rozwoju produktów edukacyjnych. Dzięki skupieniu na empatii i szybkim prototypowaniu pozwala szybko reagować na zmieniające się potrzeby i testować rozwiązania zanim zostaną w pełni wdrożone. To podejście, które skutecznie łączy perspektywę biznesową, technologiczną i ludzką.
Design thinking często porównywany jest do metod takich jak lean UX, agile czy service design. Choć wszystkie te podejścia mają wspólny cel – tworzenie wartościowych produktów i usług – różnią się akcentami i sposobem działania. Design thinking koncentruje się przede wszystkim na użytkowniku i jego potrzebach, stawiając empatię na pierwszym miejscu. Lean UX skupia się bardziej na szybkim testowaniu hipotez i mierzeniu wyników, często w ścisłej współpracy z zespołem developerskim. Z kolei agile to podejście zorientowane na iteracyjne dostarczanie funkcjonalnych wersji produktu w krótkich cyklach.
Design thinking może być z powodzeniem łączony z innymi metodykami – np. stanowić etap wstępny przed wdrożeniem rozwiązania w ramach sprintów agile. To elastyczne narzędzie, które dobrze wpisuje się w nowoczesne procesy projektowe i pozwala nadać kierunek działaniom zespołu zanim jeszcze rozpoczną się prace techniczne.