Wiele błędów w projektowaniu UX popełnianych jest przez zbyt szybkie decyzje. Podejmowane na podstawie niepełnych informacji, przeczucia osób decyzyjnych lub w błędnym przeświadczeniu, że zostały wzięte pod uwagę wszystkie czynniki.
Na przykład oczywiste jest, że projektowanie UX produktu lub usługi cyfrowej opiera się w dużej części na wiedzy o użytkowniku. Jednakże samo spełnienie jego potrzeb w ustalonym zakresie, czy rozwiązanie konkretnych problemów, nie wystarczy do stworzenia pełnego, pozytywnego doświadczenia, które będzie konkurować na rynku. Aby produkt zaistniał w świadomości grupy docelowej, musi być zbudowany wokół atrakcyjnej osobowości, zwanej marką lub bytem konceptualnym. Takiej, której UX wychodzi poza ramy samego interfejsu, sięgając wszystkich rodzajów interakcji z firmą za niego odpowiedzialną.
Marka stanowi zamkniętą w firmie i jej produkcie, budzącą zaufanie i atrakcyjną pod kątem stylistycznym odpowiedź na potrzeby użytkownika. W zrozumiały sposób deklaruje wsparcie dla jego celów i wartości. Każda marka jest bytem aktywnym, ewoluującym razem z potrzebami i celami klienta, stąd nowe wersje oferowanych produktów, usług i nieustanne badania z użytkownikami, za którymi trzeba nadążyć.
Dzięki dobrze zaprojektowanej marce można łatwiej przyciągnąć uwagę i sprowokować interakcję grupy docelowej z nowo powstałym produktem lub usługą, ponieważ zawiera ona jasne i spójne obietnice pozytywnych doświadczeń w trakcie efektywnego realizowania z góry ustalonego zakresu zadań w ramach dostarczania korzyści dla użytkownika.
Markę należy przedstawić w taki sposób, żeby m.in. móc jej elementy skutecznie i efektywnie wdrożyć w UX design produktów. Do tego można wykorzystać narzędzie zarządzania strategicznego BMC – Business Model Canvas.
BMC stanowi często alternatywę dla biznesplanu. To pojedynczy arkusz A4, który wyznacza ramę szablonu złożonego z 9 bloków, określających pozycję produktu lub całej organizacji w odniesieniu do potrzeb grupy, lub grup docelowych. A także sposób dostarczania różnicy, która na nie odpowiada.
Business Model Canvas łączy w sobie metodyki zorientowane na cele biznesowe, do których mogą dołączyć społeczne i środowiskowe. W postaci konceptu szablonu 9 bloków został przedstawiony w roku 2005 przez dr. Alexandra Osterwaldera, szwajcarskiego konsultanta i teoretyka biznesu. Dziś do pracy z modelami biznesowymi od projektowania po zarządzanie, z Business Model Canvas korzystają takie firmy, jak IBM, P&G, Coca Cola, Mastercard czy LEGO.
UX designerzy mogą wykorzystać szablon Osterwaldera do uzyskania spójnego biznesowego spojrzenia na user experience projektowanego produktu, z rozszerzeniem na UX całej organizacji.
9 części szablonu standardowego BMC to:
Do 4 krawędzi szablonu Business Model Canvas przypisane są 4 obszary, które wpływają na szanse i zagrożenia dla biznesu: siły rynkowe, trendy, siły branży i siły makroekonomiczne.
Business Model Canvas zaproponowany przez Osterwalda to szablon przejrzysty, ale także elastyczny. Można go rozbudowywać, żeby lepiej pasował do charakterystyki biznesu lub nowego produktu. Na przykład o komórki opisujące czynniki zwiększające komfort użytkownika, wpływające na zysk; fazy użycia i cykl życia samego produktu, jego wpływ na środowisko i konkretną społeczność, w tym na kulturę.
Może się też pojawić geograficzny zasięg dotarcia. Część z tych obszarów zintegrowano w innych szablonach. Dedykowanych środowisku, wpływowi społecznemu, czy dostarczanej wartości (tu jako VPC – Value Proposition Canvas). Specjalnie dla firm i zespołów UX potrzebujących 3 lub więcej odrębnych analiz.